در سالهاي اخير انواع مختلف سرطان به ويژه سرطان هاي مربوط به دستگاه ادراري به شدت افزايش يافته است، تصريح كرد: هم مردان و هم زنان آمار بالايي از ابتلا به سرطان را دارند كه البته شيوع سرطان در مردان به مراتب بيشتر است.
سرطان کلیه
سرطان مثانه
سرطان پروستات
سرطان بیضه
سرطان آلت تناسلی
سرطان زمانی بروز می‌یابد که سلول‌های بدن رشدی خارج از کنترل داشته باشد.
هر سرطان از اندامی شروع می‌شود که با آن نامیده می‌شود.
علائم اولیه
هر سرطان سیستم ادراری و تناسلی علائم متفاوتی دارد.
آلت
قرمزی
درد و ناراحتی
زخم یا توده روی آلت
بیضه
درد
ناراحتی و سنگینی در بیضه
وجود توده در بیضه یا ورم کردن آن
درد پایین شکم
پروستات
کم فشار بودن ادرار
خون در ادرار
درد کمر، لگن (پایین شکم بین مفصل‌های ران) و مفصل ران
تکرر ادرار
کلیه
ادرار خون آلود
توده در پهلو یا شکم
کاهش اشتها
درد مداوم پهلو
کاهش وزن بدون علت و غیرقابل توضیح
تبی که پس از چند هفته پایین نیاید
خستگی مزمن
کم خونی
ورم کردن پا و مچ پا
مثانه
خون در ادرار (هماچوری)
درد ناشی از احتباس ادرار
سوزش مثانه
تکرر ادرار
ناتوانی در نگه داشتن ادرار پس از قصد تخلیه مثانه (بی اختیاری اضطراری)
احساس سوزش هنگام ادرار کردن (دیسوری)
آزمایش‌های غربالگری سرطان
پزشکان آزمایش‌های غربالگری را به منظور تعیین بیماری پیش از بروز علائم انجام می‌دهند.
هیچ آزمایش غربالگری برای سرطان بیضه یا آلت وجود ندارد. بنابراین آقایان باید در صورت بروز هر گونه علائم به متخصص اورولوژی مراجعه کنند. تشخیص زودهنگام سرطان احتمال موفقیت درمان را افزایش می‌دهد.
دو آزمایش غربالگری برای سرطان پروستات وجود دارد.
آزمایش آنتی ژن اختصاصی پروستات (PSA): آزمایش خون برای بررسی PSA یعنی پروتئینی انجام می‌شود که توسط غده پروستات تولید می‌شود. سرطان پروستات میزان PSA را افزایش می‌دهد. البته عارضه‌های غیرسرطانی نیز وجود دارد که همین اثر، یعنی افزایش PSA را ایجاد می‌کند.
معاینه مقعد: پزشک دستکش پوشیده و انگشت را برای بررسی وجود توده در پروستات وارد مقعد می‌کند.
پزشکان آزمایش‌های تشخیصی را برای بررسی ابتلا به سرطان بر روی بیمارانی انجام می‌دهند که دچار علائم هستند.
با انجام آزمایش‌های زیر ابتلا به انواع سرطان‌های تناسلی مشخص می‌شود:
آزمایش خون: نشانه‌های ابتلا به سرطان گاهی در آزمایش خون مشخص می‌شود.
سونوگرافی: پزشک به کمک این روش تصیربرداری می‌تواند داخل بدن را مشاهده کند.
نمونه‌برداری: پزشک بخش کوچکی از بافت را از بدن خارج و برای بررسی سرطانی بودن به آزمایشگاه می‌فرستد.
درمان
درمان به نوع سرطان بستگی دارد. سرطان‌های دستگاه تناسلی غالباً با جراحی، شیمی درمانی (دریافت دارو برای از بین بردن سلول‌های سرطانی)، هورمون درمانی (دریافت دارو برای متوقف ساختن هورمون‌های مرتبط با توده سرطانی) یا پرتودرمانی درمان می‌شود. متخصص با در نظر گرفتن تمامی شرایط یکی از روش‌های فوق یا ترکیبی از آنها را برای درمان عارضه توصیه می‌کند.